Dag 3 Valley of fire

Dag 3 Valley of fire/St. George.  Temp. 40 graden,  4 okt.

Het valt niet mee om in Las Vegas op de goede route te zitten, maar uiteindelijk zijn we er toch uit gekomen. Een vreemde auto, andere verkeersregels dit maakt het allemaal niet gemakkelijk.

Eenmaal op de Interstate 15 gekomen zitten we al snel in een file, file in de woestijn, dit verwacht je niet. Dit komt omdat ze aan de weg bezig zijn vandaar dat het niet opschiet. Ondanks dat je door de woestijn rijdt is het vrij druk, tot we de afslag naar de Valley of fire nemen, ineens  zit je in een gebied waar haast geen auto’s rijden.

Prachtige rood geërodeerde rotspartijen zover het oog reikt, op de zgn. fotogenieke plaatsen staan wat bussen, echt druk is het niet.

150 miljoen jaar geleden zijn deze zandsteenformaties ontstaan als enorme verschuivende zandduinen.

De plantjes die wij kennen zoals alsum, sedumsoorten ed. doen het hier goed, vooral de grijze planten die kunnen blijkbaar goed tegen de zon. Zelfs planten zoals een windesoort zie je hier.

 De woestijn wordt vooral bewoond door slangen, hagedissen, schorpioenen maar ook dassen, bobcats, coyote, dikhoornschapen, hazen en nog veel meer. Sommige dieren graven zich in de heetste tijd van het jaar in om te overleven.

Doordat het rond de 40 graden is, is het te warm om een wandeling tussen de rotsen te maken.

We vervolgen onze weg naar St. George over de Interstate 15,  hier gaat de weg dwars door prachtige kloven, uitlopers van de Grand Canyon.  Het uitzicht is ook niet te beschrijven, maar het is  deze dag  een geweldige ervaring om door dit schitterende landschap te rijden.

De vergezichten die zich zo nu en dan laten zien zijn overweldigend.

Rondom 16.00 arriveren we  in St, George, het Cristal Inn blijkt een mooi motel te zijn, alles even verzorgd, zelfs een koffiezetapparaat voor het welkoms kopje koffie.

Na alles weer neergezet te  hebben ben ik naar het zwembad gegaan, heerlijk water en onder de palmen geeft een echt vakantie gevoel, na afloop even in het bubbel bad, de hot tube,  voor de ontspanning.

Met mij was nog een  echtpaar uit Michigan in het zwembad, zij waren hier een week en vooral voor de Grand Canyon. Ze waren onder de indruk dat ik meer dan 20 uur gereisd had om hier te komen.

Ze vroeg wat ik van de Amerikaanse manier van eten vond, apart zei ik die manier van uit een zak te eten, dat kennen wij niet.

Zij hadden zelf een groetentuin en maakten alles nog zelf klaar, maar de jongere generatie leeft van kant en klaar maaltijden. Na nog een kort gesprek gingen ze terug naar de kamer, wie weet zien we ze morgen in Zion NP.

In het winkeltje van het hotel wat maaltijden mee naar boven genomen en in de magnetron opgewarmd, wel makkelijk, hoef je niet meer de zoeken naar eet gelegenheid.

Alleen een wijntje kan je wel vergeten want we zijn in Utah en daar is drank min of meer verboden.