Dag 22, Getty centrum - 22 graden

Dag 22, Getty centrum, 22 graden

Vanmorgen om 9.00 uur vertrokken we richting Getty centrum, heel LA zat vast dus het schoot niet op. Nadat Bauke me afgezet had ging hij richting  Twentynine palms om zijn jas met sleutels en telefoon op te halen. Een rit van 250 km en 250 km terug. Al met al is hij zo’n  7 uur onderweg geweest. En met het halen en brengen van mij erbij 9 uur autorijden in de chaos van LA.

Vanaf de parkeerplaats liep ik richting een tramstation die de mensen naar boven bracht. Het centrum ligt in de heuvels van Malibu en kijkt uit over LA, een prachtige plek.

Het geheel is een architectonisch hoogstandje, en alles is uitgevoerd in travertijn, een lichte kalksteen die uit Italië is geimporteerd.

Ieder paviljoen heeft zijn eigen thema en het is zoveel dat het je duizelt.

De tuinen, fonteinen, binnenplaatsen, vijverpartijen alles is op elkaar afgesteld. Ik heb er toch bijna 7 uur zoet gebracht en nog niet alles gezien. De mensen die er waren vielen niet op, omdat het zo groot is. Toch waren er al restaurants gesloten omdat het al naseizoen is.

De Nederlandse en Vlaamse oude meesters waren rijk vertegenwoordigd. Ook waren er diverse stijlkamers uit verschillende periodes.  Naar gelang wat er in een zaal hing of stond was het licht ingesteld. Bijvoorbeeld in de zalen met oude boeken was geen daglicht.

Toen ik in de tuin een beetje zat bij te komen, kwam er een grote groep schoolkinderen aan.

Wat me opviel was,  toen ze om de hoek kwamen en de vijvers en waterpartijen zagen,  ze in koor riepen “oh….. water “. Dit is voor de meesten uniek, bij Nederlandse kinderen zou het niet opvallen.

Hier is alles dor en droog.

Tegen 16.30 ging ik met de tram weer naar beneden en ik zat er net toen Bauke al aankwam van zijn lange autotocht.

Vanavond opruimen en morgen ochtend nog even naar het grote shoppingcenter en dan zitten de 3 weken Amerika er op.

We hebben heel veel mooie en aparte dingen gezien. De route was afwisselend en zeer de moeite waard.

Het urenlang rijden door woestijn waar niets te zien is, is een bijzondere ervaring.

 LA is ons te druk, maar dat wisten we van te voren, maar ook hier hebben we mooie dingen gezien.

Nu is het weer tijd om naar huis te gaan, naar ons stille dorp.

De poezen verwennen en knuffelen en genieten van de herfst en de vochtige atmosfeer.