Dag 12, De uitlopers van de Rocky's, rondom vriespunt

Dag 12, Over de uitlopers van de Rocky’s , rondom 0 graden.

Toen we vanmorgen weg reden vroor het een beetje, en op de toppen van de bergen ligt een beetje sneeuw. De luchten zijn zo blauw hier in de bergen omdat we zo hoog zitten.

Deze keer gaan we de andere kant van de St. Juan rondweg, de wegen zijn breder en ook geen haarspeldbochten. Zo zien we dan toch nog wat eeuwige sneeuw en mooie valleien met schitterende bergmeertjes. Ook zijn hier nog prachtige herfstkleuren te zien, terwijl ze aan de andere kant al verdwenen waren.

De toch gaat vrij vlot, ondanks het feit dat we vandaag  zo’n 320 km.  afleggen.

Ergens in een dorp gestopt voor koffie, het was 11.15 en de lokale bevolking zat hier al lekker aan de enorme borden friet met hamburgers. Ze had heerlijke muffins bij de koffie en volgens haar zouden we er van genieten. Ze smaakten zoals gewoonlijk nergens na, de Amerikanen kunnen nog wat leren van onze manier van bakken.

Ook zie je in deze streek de enorme dikke mensen weer verschijnen, terwijl in de bergdorpen (lijkt mij) de mensen gewoon van postuur zijn.

Zo komen we dan weer in Cortez terecht waar we bij de Wallmart nog even een  katoenen laken kopen, want ik zit nog steeds onder de uitslag van de wasverzachter die men hier gebruikt, dus dan maar op een eigen laken liggen.

We verlaten Colorado en rijden via Arizona, Utah binnen.

Hierna vervolgden we de reis naar Bluff en namen gelijk een stukje New Mexico mee, ook hier in het Indianen land veel dorpjes met een hoop troep buiten.

Langs de wegkanten in New Mexico ligt het vol met lege bierflesjes en dergelijke, ook zien de gehuchten er slordig uit. Alleen wat armzalige barakken met wat autowrakken. En dan wat verder een superdeluxe ziekenhuis met een dialysecentrum.

Dat de huizen geen tuinen hebben is logisch want er is geen water, het water wat er is heb je voor jezelf al hard nodig.

Ineens komen we in een gebied wat vol staat met ja-knikkers, olievelden dus en inderdaad even verder staat een rafinaderij.

Omdat we vrij vroeg in het hotel zijn gaan we nog even naar de Valley of the Gods, door de Indianen zo genoemd omdat ze in de rotsformaties versteenden Goden zagen.

Heel indrukwekkend, er gaat een onverharde weg van rood gesteente dwars doorheen, deze zijn we een eindje opgereden, maar je weet niet wat je tegen komt dus maar omgedraaid.

Het is een soort verkleinde uitgave van Monument Valley waar we morgen heen gaan.

Omdat we de bergen verlaten hebben loopt de temperatuur ook weer op, morgen weer wat warmer.

We hebben wat video filmpjes opgenomen, ook om soms een idee te geven van het weidse.